یک شخصیت دوست داشتنی!

اگر با فردی برای اولین بار قرار ملاقات داشته باشید، اولین ملاک تان برای ارزیابی شخصیت فرد مقابل چیست؟

قطعا هر یک از شما، برای این سوال پاسخی خواهید داشت! نوع پوشش، حالت چهره، نحوه ی برخورد، چگونگی معاشرت و طرز گفتگو و… گزینه هایی هستند که درصد بالایی از پاسخ ها را به خود اختصاص خواهند داد.

اما روان شناسان معتقدند، ظاهر هر فردی، اولین شکل ارتباط را شکل می دهد و بیش از دیگر گزاره های ارتباطی حائز اهمیت است.

” من در همان نگاه اول او را شناختم”؛

عبارت آشنایی است که ممکن است بسیار شنیده و یا حتی آن را به کرات در معرفی و یا ارائه اطلاعات شناختی راجع به فردی، به کار برده باشید؛ که خود گواه بر صحت و تائید این اندیشه روان شناسان است.

از سوی دیگر، بی گمان خود شما نیز اذعان به این مهم دارید که هر یک از ما، در همان نخستین لحظات دیدار، تصوراتی کلی را از شخصیت فرد، بر اساس ظاهرش متصور می شویم و سپس آن را با دریافت سایر اطلاعاتی شناختی تکمیل تر و گسترده تر می نمائیم . از خیل عوامل بسیاری که در تکمیل اطلاعات و شناخت فردی ما دخالت دارند، می توان به بهداشت فردی اشاره ای ویژه نمود.

رعایت نکات بهداشت شخصی تنها بخشی مختصر اما مهم از آداب اجتماعی است که هر فرد موظف به انجام آن است و نشانه های بروز آن می تواند زمینه ای مناسب برای ارزیابی و شناخت دیگران باشد.

بهداشت هر فردی، اطلاعاتی بسیار زیادی را در مورد این که مخاطب شما چگونه فردی است و چه طور شخصیتی دارد؛ در اختیار تان قرار می دهد و سازمان بندی ذهن تان را راجع به آن فرد شکل می دهد. شما با اندک توجه به بهداشت و نظافت فرد مقابل، به راحتی می توانید جذابیت اجتماعی، طبقه اجتماعی، کفایت و شایستگی، هوش، تحصیلات، میزان اعتماد به نفس، فرهنگ و… را حدس بزنید!

مثلا، اگر کسی را ببینید علیرغم وجود امکانات، نه تنها برای تمیز و مرتب کردن خود وقتی نمی گذارد بلکه برایش فرقی هم نمی کند در مقابل دیگران چگونه جلوه نماید! و.. در مورد او چه فکری می کنید؟! بی گمان این وضعیت ظاهر او را به سایر جنبه های دیگر زندگی شخصی اش هم نسبت خواهید داد و او را شخصیت تنبلی خواهید شناخت.

حال، اگر کسی را بشناسید که برایش هیچ اهمیتی ندارد عدم نظافت و رعایت بهداشت چه تاثیری بر اطرافیانش می گذارد و یا این که دیگران در ارتباط با او دچار ناراحتی و زحمت می شوند، بی تردید او را بسیار خودخواه و خودمحور معرفی خواهید نمود.

یا اگر با کسی برخورد کنید که ظاهری به هم ریخته و مشمئز کننده ای داشته باشد و از نظافت عادی هم برخوردار نباشد، بر بیماری و یا اعتیاد او شک خواهید کرد.

اما اگر با فردی آشنا شوید که علاوه بر رعایت نظافت و بهداشت شخصی به آراستگی چهره خود توجه دارد و به پیرایشش رسیدگی می کند و قابل قبول جلوه کردن در نزد دیگران برایش اهمیت دارد، و… راجع به او نظری متفاوت خواهید داشت و از او به عنوان فردی با شعور و با هوش اجتماعی بالا، مودب و با فرهنگ یاد خواهید کرد.

به همین سادگی که گفته شد، می توان از بهداشت هر فرد تا حدودی به یک شناخت کلی از شخصیت دست یافت، هر چند که کامل و عمیق نباشد!

پیامبر اکرم فرموده اند :با هر ابزار ه می شود ،از نظافت و پایزگی پاسداری کنید ،زیرا بنیان اسلام بر نظافت و بهشت برای فرد نظیف آماده شده است.(الجامع الصغیر ج ١)

شاید با خواندن مطالب فوق این سوال به اذهانتان متبادر شود که ما در ارزیابی بهداشت فردی و ارتباط آن با شخصیت باید به چه علائم و نشانه هایی توجه کنیم؟!

ابتدا باید این نکته را یادآوری کنیم که ما همیشه به طور نا خودآگاه، وضعیت بهداشت و نظافت هر فردی را که می بینیم، می سنجیم! حال در این سنجش خود، موارد ذیل را مد نظر می گیریم و توجه بسیار دقیقی نیز به بهداشت آن داریم.

علائم مورد توجه عبارتند از:

موهای سر؛ اولین ویژگی بدن است که می توان آن را برای نشان دادن شخصیت تغییر داد. تمیز بودن مو یا چرب و کثیف و نشسته بودنش ، آرایش مو و نحوه پیرایش آن بسیار جلب توجه می کند.

صورت؛ زدودن آلودگی ها و کثیفی ها از صورت و بهداشت آن اهمیت بسزایی در ارزیابی فرد دارد.

تمیزی صورت و شستشوی صحیح آن، در نخستین نگاه بسیار جلوه گر است. اصلاح موهای صورت و یا موهای بینی نیز بسیار قابل توجه می باشد و در مرتبه ی بعدی نوع آرایش چهره و مرتب بودن آبروها نمایان می شود. تمیزی دندان ها، خراب، شکسته یا کثیف بودن آنها هم مولفه ای غیر قابل کتمان در سنجش شخصیت است. بوی بد دهان یا تنفس نیز نشان دهنده میزان مراقبت فرد از بهداشت دهان و دفعات مسواک زدن و عادات غذایی خود است.

وزن؛ میزان وزن نشان دهنده مقدار مراقبت فردی از ظاهر، سطح تناسب اندام، عادات غذایی و میزان اعتماد به نفس است که اطلاعات بسیار زیادی را در مورد هر شخصی می تواند در اختیار دیگران قرار دهد.

بوی بدن؛ از مهمترین آداب اجتماعی مرتبط با رعایت بهداشت و نظافت، میزان خوشبویی هر فردی است که شما را به گونه ای از تعداد دفعات استحمام او آگاه می کند.

دست ها و ناخن ها ؛ وضعیت دست ها و ناخن ها (تمیزی یا کثیفی دست ها، ناخن های گرفته شده و مرتب و یا کثیف)، نشانی از میزان توجه فرد به جزئیات ظاهر و بهداشت و رعایت نظافت آن است.

لباس پوشیدن؛ آنچه که به تن می کنیم یک نشانه قوی دیگر از شخصیت ماست. نوع پوشش (به عبارتی تناسب لباس با هنجار جامعه و عرف)، رنگ لباس، میزان پاكیزگی لباس، استنشاق بوی خوش و یا بد از آن و… در ارزیابی شخصیتی بسیار شایان توجه است.

نکته بسیار مهم پایانی:

شایان ذکر است، به هنگام ارزیابی فرد از نظر بهداشت ظاهری ، نبایستی تنها به علائم اکتفا کرد و به تعیین شخصیت کلی فرد پرداخت؛ بلکه لازم است نه تنها بافت زمینه ای را که فرد در آن واقع شده را مد نظر داشته باشید (مثلا کثیفی دست های یک مکانیک، دلیلی منطقی دارد)، بلکه باید در صورت مشاهده و دستیابی به چند مورد از فقدان نظافت، یک نظر کلی (فلانی بسیار نامرتب است) و یا اختصاصی (فلانی به بهداشت صورت خود رسیدگی نمی کند) در مورد آن فرد ارائه دهید.

و البته نباید بهداشت را با آرایش و جلوه گری مخصوصا در خانم ها اشتباه گرفت. یک خانم در عین سادگی و رعایت اصول دینی می تواند تمیز و مرتب باشد.